Sen bana bakma, ayrıca bu ilk de değil. Bu olsa olsa gidenin kazandığı hileli bir oyun. Dedim ya,  sen bana bakma, belki de en doğrusu bu. Böyle olmalı. Ben sanki bir sonbaharım ve sen de döktüğüm son yapraksın. Ben ne yangınlar gördüm, sen de öylece bırak beni. Sevdiceğim sen ateşten korkarsın, kaç kurtar kendini, bırak beni. Ve ben ne yaralar aldım, hiçbiri öldürmedi. Boş ver. Sen de git ve unut beni.

 ****

Verdiğin acıdan değildi zaten. Benim içimde varmış. Artık bu gece uyku tutmuyor beni. Belki de sabahı göresim varmış. Suç sende değil sevdiğim, benim çekip gidesim varmış, senin de kal demen kolay değildi zaten, anlıyorum seni, elin havada kalmış. Şimdi de gidiyorum, yolcu et beni. Ve elbet birbirimizi unutacağız... Ahh.. Bu şehir, bu sonbahar artık sana emanet sevdiğim. O günleri de o ilk baharı da hiç yaşanmadı farz et.

 ****

İsmin yine dilimin ucunda kaldı. Nedense hep de sonradan aklım başıma gelir. Baktım gözlerinin içine de kaldım orta yerde. Sen ise kaçırdın gözlerini sonra da ellerimi bıraktın. Oysaki senin için ne şiirler ne şarkılar yazmıştım ama yine de sana ‘Gitme!’ diyemedim. Olmadı, yapamadım işte. Seni de yaşanılanları da adam gibi unutamadım. Bir türlü diyemedim kendime, ‘bitti’ diye... Şimdi sen ‘Gel’ desen, uça ese gelirim. Ya da ‘Haydi git!’ desen, ben öylece giderim.  Sen hiç sevmesen de ben seni yine de deliler gibi severim; çünkü gurur benim neyime? Ayrıca kim ne derse desin, kimin umrunda? Çünkü söz geçmiyor ki artık dilime. ‘Gel’ desen gelirim ve kapanırım dizlerine.

(Metinde kullanılan ifadeler, “Ben Ne Yangınlar Gördüm”, “Gidiyorum Yolcu Et”, “Gurur Benim Neyime” adlı şarkıların sözleridir.)

Terme - 2020